محرومیت زنان از کار، نه تنها زندگی فردی آنان، بلکه کل اقتصاد افغانستان را متأثر کرده است.
پس از بازگشت طالبان، بسیاری از زنان از مشاغل دولتی و خصوصی کنار گذاشته شدند. این اقدام باعث شد هزاران خانواده که زنان نان‌آور آن‌ها بودند، با بحران مالی روبه‌رو شوند. در کشوری که نرخ بیکاری پیش از این هم بالا بود، حذف یک بخش بزرگ از نیروی کار، فشار مضاعفی بر اقتصاد وارد کرده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که مشارکت اقتصادی زنان، ارتباط مستقیم با کاهش فقر و افزایش رشد اقتصادی دارد. کشورهایی که زنان را در بازار کار فعال نگاه داشته‌اند، توانسته‌اند نرخ توسعه انسانی را بهبود دهند. اما در افغانستان امروز، این فرصت عمداً از بین رفته است.
تداوم این وضعیت، باعث وابستگی بیشتر کشور به کمک‌های خارجی و کاهش قدرت تولید داخلی خواهد شد. در بلندمدت، حذف زنان از بازار کار، افغانستان را در یک چرخه فقر و وابستگی نگه می‌دارد که شکستن آن بسیار دشوار خواهد بود.
